3 voor zijn leeftijd, en die stijve houten katrien, maar goed hadden ze ook een leuke dag!! We waren wel zeiknat, en de bui was al weer voorbij en je bent zo weer droog. We vragen aan Oka of hij in Kuta een toko weet, waar je koekjes kunt kopen, we zullen daar gaan stoppen. Het is een grote winkel, je krijgt een dienblad mee voor de spulletjes die je wilt kopen. We zoeken lumpur, kue lapis en klepon (helaas moet je daar ' morgens voor komen, nu is dat op!!) Maar we vinden wel kue mangkok, rempejeh, emping, kroepoek kulit, katjang bawang, teveel, maar we kopen het wel. Want ik hoor jullie denken, ze praat alleen maar over eten, maar lekker eten en lekkere wijntjes is nu eenmaal mijn lust en mijn leven, echt waar, en ik ken een paar mensen die hebben dat met mij, he Gladys, wij kunnen helemaal gek worden van eten, he Kim wij kunnen gillen van eten. En ik schrijf deze verhaaltjes ook voor mijzelf om later terug te lezen, vandaar al dat eten. Maar goed we rijden weer met een tas vol terug naar het hotel. We nemen afscheid van Oka, hij zegt ons iedere keer als ik naar Permuteran ga breng ik een offer aan de boom, dat is toch heel mooi. Hij en ook de chauffeur raken er niet over uitgepraat zo bijzonder vinden ze ons verhaal over Gijs. Oka is ook een bijzondere gids om te onthouden. Het is weer heerlijk om ons kamertje terug te zien. ' s Avonds ontdekken we een heel gezellig tentje, waar sate lilit gaan eten, je krijgt een klein bbq met houtskool op tafel.